WRZESIEŃ
„Mój przyjaciel” A. Frączek
Mój przyjaciel daję słowo,
Jest osobą wyjątkową!
Umie robić zamki z piasku,
Po podwórku biega w kasku
I dla innych się naraża
jak policjant albo strażak
Czasem bywa też piratem,
Co na statku ma armatę,
Raz rycerską nosi zbroję,
Innym razem jest kowbojem.
Kiedy się spotkamy w parku,
To podzieli się koparką
I pożyczy mi łopatkę
Lub wiaderko w żółtą kratkę.
Bardzo lubi mleczne krówki
I czerwone ciężarówki,
Piłkę nożną kopie w błocie,
Z kotem ściga się po płocie.
A w kieszonce od spódniczki
Trzyma procę i kamyczki.
Mój przyjaciel daję słowo
Jest dziewczynką wyjątkową!
„Kiedy słońce świeci”
Kiedy słońce świeci i gdy deszczyk pada,
idzie do przedszkola wesoła gromada,
tupią małe nóżki tupu tupu tup,
raźno do przedszkola idzie mały zuch.
Klocki misie lalki, czekają od rana,
uśmiechem nas wita Pani ukochana,
bawimy się w zgodzi zawsze Ty i ja,
tańczymy wesoło hopsa, hopsa, hopsasa.
A gdy usiądziemy wszyscy na dywanie,
to nasze kółeczko, zmienia się w słoneczko,
śpiewamy piosenki, la, la, la, la, la,
wesoło w przedszkolu mija zawsze czas.